Maak kennis met Paul Alexander, een buitengewone man die een leven heeft geleid dat heel anders is dan dat van de meeste mensen. Het grootste deel van zijn leven heeft hij doorgebracht in een ijzeren long, en hij is een van de laatste mensen ter wereld die nog steeds gebruikmaakt van het ademhalingsapparaat uit 1928.
Maar Paul heeft zich nooit laten beperken door zijn ongebruikelijke omstandigheden. Hij heeft een ongelooflijk vol leven geleid en heeft nooit iets minder geaccepteerd.
Hij weigerde toe te geven aan de beperkingen die anderen hem wilden opleggen. “Ik ga van niemand hun beperkingen op mijn leven accepteren. Ik ga het niet doen. Mijn leven is ongelooflijk”, zegt Paul.
Het leven nam een onverwachte wending toen Paul op zesjarige leeftijd werd getroffen door polio. Hij belandde in een ziekenhuis, omringd door andere kinderen met dezelfde verlammende ziekte. Na een levensreddende operatie werd hij in een ijzeren long geplaatst, een beademingsapparaat dat zijn ademhaling ondersteunde.
Paul bracht 18 maanden door in de metalen kamer om te herstellen. Hij was vastbesloten om te bewijzen dat hij meer kon dan wat anderen van hem verwachtten. Hij vocht tegen de vooroordelen en obstakels die hij tegenkwam.
Met doorzettingsvermogen en de hulp van een therapeut begon Paul langzaam zijn leven weer op te bouwen. Hij voltooide zijn middelbare school zonder ooit fysiek aanwezig te zijn, studeerde af aan de universiteit en werd advocaat. Zelfs nadat hij met pensioen ging, bleef hij actief door te schrijven en een boek te voltooien.
Nu, op 77-jarige leeftijd, leeft Paul nog steeds in zijn trouwe metgezel, de oude ijzeren long. Ondanks dat er geavanceerdere technologie beschikbaar is, geeft hij de voorkeur aan zijn vertrouwde metgezel.
Het verhaal van Paul is een inspiratie voor ons allemaal. Het toont de kracht van vastberadenheid en veerkracht. Hij heeft zijn leven opgebouwd tegen alle verwachtingen in en heeft zijn dromen nagejaagd.
Deel het inspirerende verhaal van Paul Alexander met je vrienden en familie om anderen te motiveren om nooit op te geven. Samen kunnen we laten zien dat de enige limieten die we hebben, de limieten zijn die we onszelf opleggen.
