Het onderzoek
Detective David, moe maar scherp, arriveerde kort na de eerste agenten. Voor hem was dit in eerste instantie één van de vele zaken – een dodelijke schietpartij in een stad waar geweld helaas niet onbekend was. Maar al snel merkte hij dat dit dossier anders was.
Een jonge vrouw. Geen crimineel verleden. Een topatlete, in de stad voor een race. Geen duidelijke link met bendes, drugs of oude vetes.
In de woonkamer lagen fietsuitrusting, energiegelletjes, een tas die half was uitgepakt. In de badkamer een lichaam, zorgvuldig afgeschermd door een scherm van lakens en forensische onderzoekers.
“Wie is ze?” vroeg hij zacht.
“Anna Moriah Wilson,” antwoordde een collega. “Wordt ‘Mo’ genoemd. Professioneel wielrenner.”
Het woord “professioneel” resoneerde. Dit zou groot worden, wist hij. Media, aandacht, druk. Maar nog belangrijker: ergens ver weg, in een andere staat, zouden ouders wakker worden met een telefoontje dat hun leven zou breken.
Ze begonnen bij de basics. Tijdstip van overlijden. Inbraaksporen – die ontbraken. Mogelijke motieven. Wie wist dat ze hier was? Wie had haar die avond gezien?
Al snel dook een naam op: Colin Strickland. Hij was degene met wie ze die avond had gezwommen en gegeten. Om te bepalen of hij een verdachte was, zouden ze hem moeten spreken. In de eerste uren na een misdrijf is tijd goud.
De volgende dag zat Colin tegenover hen in een verhoorkamer. Hij oogde geschokt, uitgeput, alsof hij nauwelijks had geslapen.
“Had u een relatie met Moriah Wilson?”
Hij aarzelde. In eerste instantie, zo zou later blijken uit procesverslagen, zou hij geprobeerd hebben om zijn band met haar te downplayen, te verbergen achter woorden als “vrienden” en “collega’s”. Maar de digitale sporen – berichten, telefoontjes, routes – waren niet te ontkennen.
Uiteindelijk werd helder: er was een korte romantische relatie geweest tijdens een periode waarin hij en Kaitlin Armstrong uit elkaar waren. Daarna waren hij en Kaitlin weer samen verder gegaan, terwijl hij contact met Moriah bleef houden.
Voor de recherche werd het plaatje complexer, maar ook duidelijker. Dit leek geen willekeurige daad. Dit rook naar jaloezie, naar een driehoeksverhouding die op tragische wijze uit de bocht was gevlogen.
Toen ze camerabeelden uit de buurt bekeken en daar een zwarte Jeep Grand Cherokee zagen die vlak vóór het geschatte tijdstip van de schoten bij het huis arriveerde, viel er nóg een puzzelstukje op zijn plek. Kaitlin Armstrong reed een zwarte Jeep.
De focus van het onderzoek verschoof.
Lees verder en bekijk de video over deze zaak op de volgende pagina
